Kapılar kıyıya açılırdı
Kıyılar sonsuzluğa
Sonsuzluk bir bulut gibi çökerdi
Kapıların tokmağına
El dokunmazdı tokmağa
Bulut gizlerdi
Ateşin yakıcılığını
Ateşin sesi
Korkuturdu bebeği
Sütten kesilirdi ırmaklar
Irmak,yüreğine akardı çiçeklerin
Çiçeklerden bal süzülürdü
Yeşil gözlü kızın
Gözyaşına acımada
Sonra kapanırdı kapılar
Gerisinde
Bebeğini emzirmemiş
Kadınların çığlıkları kalırdı
Sararmış şamdanlarda
Kayıt Tarihi : 20.3.2007 02:02:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!