Sararmış izler...

Nerede pecete kağıtlarım?
Duygularımla dolu...
Gözyaşları damlamış.
İzleride sararmış.
Kimbilir nerde yazmışım...
Tarihleri silinmiş.
Bazen parfüm kokusu,
Bazen içki kokusu,
Şiirlerime sinmiş.
Okudukça onları,
Tarihleri yaşanmış,
Mekanları canlanmış.
Ne çok yer gezmişim,
Ne çok ağlamışım,
Ne kadar kederlenmişim,
Kimlerden duygu almışım;
Bazen bir tren vagonundaki,
Yorgun ihtiyardan.
Bazen gardaki sarhoştan.
Ötebüsteki kadından.
Yada parktaki çocuktan.
Hepsini peçetelere yazmışım.
Buruşturup cebime atmışım.
Bir koca zaman olmuş onlar,
Benle yaşlanmış.
Yazarken yaşadığım o anlar;
Şimdi okurken yaşlanmış.
Elimin hızına yetişemezken,
Şimdi okurken titrer olmuş...
Ya gözlerim;
Yıllardır aradı durdu özleneni
Bir nehir gibi,
Ulaşmak için bir an önce denize,
Ebedi…