Sararmis Bir Fotografda Hapsolmak Istegi..

Sararmis bir fotografda hapsolmak istegi..

Nereden nereye savrulmuslugun kadersizligi..

Kadermi dedim yok canim! ..

Yokmu?

Duvarlarimi asla yalamayan azgin dalgalarin sesleri..

Uzak diyarlarin uzak kumsallarindan gelen genclik kahkahalari belki.

Futursuzca cignedigim deniz kabuklari misali..

Bir yazlik sinemanin biri anlamli, biri anlamsiz iki kasvetli filmi.

Bele dolanmis orlon kazak rengi bir hayat yokmus...

Keten pabuclarin mevsimi degilmis bir omur..

Kacamak bir bakisin heyecanini veremezmis en atesli sevismeler.

Hic bir askda tadi yokmus gibi, gizli gulusmeler.

Nereden cikdi bu palet bu tuval bu firca? ..

Tum boyalar siyah kirmizi ve mavi...

Iyi ama buda nesi kimin fikri?

Ben resim cizmeyi bilmemki...

Ya bulasirsa ellerime kan kirmizi sevdalar? ..

Ya dokulurse gunduzlerime siyah renkli vedalar? ..

Ya tek secenek maviyse ve ben bilemezsem cizmeyi? ..

Demek boyle hissedermis sararmis resim kahramanlari..

Ozlerlermi? kimbilir belki gecen yillari..

Sari bir sessizligin deli mavi ressamlari..

Sararmis bir resim olmaya kac var?

Kenarlari tirtikli,sutudyo kokulu,gecmis nakisli,

Ama magrur,ama derin, ama sevda bakisli..