Sararmış
Duvarda asılı
Saatin tik takları
Çekicin tak takları
Arasında kayboluyordu
Demir kalemlerin uçları
Hep resmini çizerdi
Parlayan demir saçlara
Saçlarını veriyordum makaslara
Ve düşen her parçada
Çınlıyordu zemin çin çin
Uzak kahkahan geliyordu aklıma
Alev alevdi gözlerin
Kaynağın dumanları arasında
İşimde,sen benim tek işimdin
Yanımdaydın sabahtan akşama kadar
Her parçaya nakış nakış işlediğim
Sendin tezgahta her ne var
Oysa sen ne kadar uzaktın bana
Başını öne eğişin,yüzüme bakmadan geçişin
Anlıyordum her karşılaşmamızda
Durumun,halin vaktin güzelliğin gibi zengin
Bilmem sen kimi düşünürsün ki
Kim bilir kimdir,hangi bahtiyar
Yoksa ben gibi garip mi ki
Belki hem zengin,hem de gittiği bir okulu var…
Kayıt Tarihi : 1.11.2014 20:43:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!