Sararıp Solan Şiiri - İsmail Civelek

benmiyim yüce dağların karı boranı
benmiyim bu aşkın acı yalanı dolanı
görmedim bir kere arayıp da soranı
benim güller gibi sararıp sararıp solan

benmiyim bir kötü şansı kaderi olan
benmiyim saçlarını yolum yolum yolan
ağlarken gözyaşına hıçkırığa boğulan
benim yaprak yaprak sararıp solan

benmiyim dünyanın en talihsiz kulu
benmiyim bu aşkın çakıllı taşlı yolu
tatmadım ömrümce huzuru mutluluğu
benim solum solum sararıp solan

benmiyim yücesi benmiyim cücesi
benmiyim tüm sevenlerin cümlesi
görülmedi daha esaretin böylesi
benim gençliğimdir " sararıp solan "

develi köyü
pamukkale
denizli