Sararan yaprakların arasında gezerken
Dalda zamansız açan gülü sevmek istedim
Gözlerine bakarken, okyanuslara dalıp
Bu hazan mevsiminde aşkı bilmek istedim
Kalbinin kapısında engeller olsa bile
Engelleri kaldırıp, seni sevmek istedim
Dünyalar kadar güzel saçlarına sarılıp
Ömür boyu seninle öyle kalmak istedim
Ellerim ellerinde kalsın bir ömür diye
Karlı dağları aşıp, sana gelmek istedim
Son nefesimde bile ulaşırım diyerek
Senle dolan kalbimi sana vermek istedim
Ömür boyu sevinip mutlu olasın diye
Derlediğim gülleri, sana vermek istedim
Hiç gülmedim dünyada, ömür boyu ağladım
Sana merhaba diyip, bir kez gülmek istedim
Sen en güzel yıldızdın gökyüzünde parlayan
Uzanıp o yıldızı oradan almak istedim
En güzel baharsın sen, kalbinse gül bahçesi
Ömrümün son demini senle olmak istedim
Utangaç bakışların eriyiversin diye
O gül yanaklarından bir kez öpmek istedim
Son nefesimde bir kez mutlu olayım diye
Başımı dizlerine koyup yatmak istedim
Karanlık gecelerde kapını bir kez çalıp
Beni bende yok eden kalbe girmek istedim
Ve çaldım kapınızı bir son bahar akşamı
Kapıyı açmadınız, orada ölmek istedim
Benim günahım neydi? Neden kırdınız beni?
Şu dünyada bir defa mutlu olmak istedim
Bu hazan mevsiminde deliler gibi seven
Kalbimi yüreğimden söküp atmak istedim
Kayıt Tarihi : 29.4.2009 13:08:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.

TÜM YORUMLAR (1)