Dökülürken yapraklar kalbim inlemesin
Alışsın yavaş yavaş hasret acılarına
Sararmışsa yapraklar,gelmişse de Sonbahar
Umutla baksın yine de yarınlarına
Kötü bir şeydir hasret deşer durur içini
Rüzgara kapılmış kuru bir yaprak gibi hissedersin kendini
Tutunacak bir dal ararsın nafile yere
Uzak bir sevginin acısı kemirir durur içini
Boş yere kendimi kandırmak neye yarar
Hüzünlenirim her Sonbaharda yapraklar dökülürken
Uzaklarda ki sevgimi hicranımı hatırlatır
Sonbahar yavaş yavaş sararan yaprakları dökerken..
29.Nisan.2002
izmir
Kayıt Tarihi : 10.1.2009 09:09:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!