Sarar Giderim Şiiri - Zübeyir Daras

Girdim kahır yoluna elveda dostlarım,
Âlem önüme dursa da yarar giderim.
Ne düşman sorsun, ne sorsun dostlarım,
Ben derdimi kefenime sarar giderim.

Akraba akrepmiş meğer sevdalar yalan,
Sanmayın; bu değil kahrıma sebep olan,
Ömür varda; beden harap, yaşanmaz kalan,
Ben derdimi kefenime sarar giderim.

Hadi kader gözün aydın olanlar oldu
Son ümidim vardı oda yandı yok oldu
Bir canım var alda artık tene yük oldu
Ben derdimi kefenime sarar giderim.

Eğrisi doğru, doğrusu eğri dünyada,
Ektiğimi biçemedim kaldı tarlada
Mekânım cennet ola, cehennem ya da,
Ben derdimi kefenime sarar giderim.

Daras candan sevdiğine küser küserse
Mevla’m bana yaşadığımca ömür verse
Felek benden aldıkların önüme serse
Ben derdimi kefenime sarar giderim.