Savrulan kirpiklerinin arasından iri gözleri
bir balkon gibi dışarı uzanan çocuk
Buharlaşan ruhunla kedere teslim olma çocuk
Sen delice bir hüznü severek büyüdün
Sen bu delice kâinatla büyülendin
Senin de bu haykırışlarda emeğin var çocuk
Bir kadeh düştü!
Bir cam kadeh gibi gökyüzünden yeryüzüne düştün
Dağılmıştın!
Vah! Kırılmış, incinmiş çocuk
Kanayan bedeninle ıslandı toprak
Törelerle tuzak kurdu kader sana
Senin de bu üzüntümde emeğin var
Kanatların toza bulanmış,
bedenin toprakta zehirli bir et gibi
İnan çocuk sen ümittin, sen gelecektin
Bir şarapnel parçası gibi düştün yüreklere,
hayallerinin testeresi değdi utançlarımıza
Yoruyor artık beni bu mısralar çocuk
Kader törelerle örerken ağlarını sana
kanınla ıslandı bu lanetli toprak
Toprak utandı kendinden kırılmış çocuk
Vah yüreği incinmiş çocuk!
Kayıt Tarihi : 24.5.2024 12:39:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!