Şarap ve Sen Şiiri - Esel Arslan

Bir kadeh kırmızı üzüm suyu,
Alır götürür sonsuz düşler sarmalına,
Tenin ak köpükler gibi beyazdır,
Bense eflatunlara bürünmüşüm,
Özler durur akları eflatun bedenim,
Hangi mısramdan gülümseyeceksin,
Ümitle beklerim.

Yazar dururum sayfalar dolusu,
Gülüşündür yakalamak istediğim satırlarımda,
Sımsıcak satırlarla seslenmek isterim sana,
Donar kalır sensizliğin yollarında.

Kadehler dolar boşalır birbiri ardına,
Sonra kırılır kadehlerim gönlüm gibi her gece,
Özlemin ulaşılmazlığın zirvelerine ulaşır,
Sesini duysam, nefesini hissetsem derim,
Gözlerim gözlerinde kilitli bir esarettir.

Daldıkça derinliğine yeşilinin,
Yok olasım gelir,
Vurgun yemiş süngerciler gibiyim inan,
Acıtır, iğneler eflatun gövdemi ak gövden,
Onulmaz sevdanla inmeler iner her yanıma,
Döndürür başımı sevgi sözcüklerin.

Geceyi sular gözyaşlarım bulutlar gibi boşalırım,
Yetmez yine de bir tek kirpiğini ıslatmaya,
Kendi gözyaşımda boğulurum her gece sinen sanarak,
Gel gitlerim içinde yaşadığın şehri kutsarım kutsallarda.

Anlattım, yazdım yine de yetmedi gücü mısraların,
Sevdamı anlatmaya yetmedi bunca şiirim,
Bir kadeh kırmızı üzüm suyu,
Ulaştırır gözlerinin rengine,
Sarhoşluğumun bulutlanmış düşlerinde.

2006- Ankara