Kaçma ruhuma kör kara aşkımdan.
Nazım var hayata bakmaz yüzüme.
Bir kuş düştü, düştü yaprak dalından.
Bense gerilip taktım hayata bir çelme.
Üstüme yıkıldı çelmemi yiyen dünya.
Ezilip kalmamla kala kaldım sefillikle.
Ah bir ayıldımki söylediklerim hep rüya.
Çelmeyi yiyen benmişim sefil kalan dünya.
Kayıt Tarihi : 5.12.2019 21:34:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!