Şarap kokulu kadına mektuplar - II

kaç yerimden sardın beni ağır ağır. ılgın ılgın gülerken yüzün,
seni seviyorum diye siyah gözlerine bakıp, ben buyum diyememek
ne acı, ah acı hayatın zehiri, içimin sahibi.

nasılda çarpıyorsun yüzüme, kimliğim bile saklı, hep onun yanındayım.
gelip gittiği saatleri izleyip, onunla uyur, onunla kalkarım. ah hayat sevdim.
yanılmadım.

tüm kışlar aklımda. ellerimin üşümesi sıcağımı onun vermesi. yazdıkça
kalemimi kırıp deli düşlere salması. erken uyuyup beni bir başıma bırakması.
yazları sıcak koynuna ellerimi koyup “sensin sıcak sensin güneş” deyip yanmak,
baharda canımın yarısı çiçek açmış, kırlar papatya, sen şarap kokulu kadına kapılmak
ve tüm sonbahar şarabi yapraklar döküp ağlamak.

sessizliğini suluyor bu sis
camları saksı çiçeklerine küsüyor
yağmurda yağmıyor Pazar günleri
bir yaz düşlüyorum adamlığıma
gitsem de bulunmasam diyorum

sen olmayınca mevsimleri anlamıyor
körpe düşler sarılıyor ayaklarıma
bekliyorum gece vakti kapıları
geliyor gidiyor sensizlikler
boş boş bakıyorum duvarlara

2005