Ey güzeller güzeli ne çok ümit etmiştim
Sana gelmeyi
Bu senede baharım, yazım
Kışa döndü
Yollarımı kar, fırtına, boran sardı
Kalbim yine derinden yanıyor
Yine şu ciğerim kanıyor
Hayırdır
Bugünümde dünümden farksız değil
Gün ortasında güneş yine aydınlığını kaybetti
Şu uzun yaz günlerinde yine her yer bana zifiri karanlık
Oysaki ben ne çok istiyorum sana gelmeyi
Gizemli olan her şeyini ortadan kaldırarak
Boynuna sarılıp
Şarap kızılı dudaklarını öpmeyi
Gül kokan tenini, narin bedenini okşayarak
Mest eden Ilık nefesini içime çekerek sana ulaşmayı
Ah ne zormuş, yollara çıkıp gelememek
Her şeye rağmen
Halen umudum var sanki
Sanki sana gelecekmişim
Gülünce goncalaşan o dudaklarını öpecekmişim gibi
Hazan’a, kış’a inat sonsuz bir bahar olsun
Özlemini çektiğim
Kucak dolusu güllerle
Sana gelmek istiyorum
Kaçak büyüttüğüm
Umutlarım zamansız tükendi
Şimdi sadece İki damla gözyaşım
Bir solukluk nefesim bir bitik yüreğim
Taşıyamayacağım kadar büyük bir hüzün
Ruhumu saran iyileşmek bilmeyen yaralarım kaldı bana
07.06.2016
İstanbul
Kayıt Tarihi : 7.6.2016 14:00:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!