Şarap Kadehten Taştı

hayatın iplerini serbest bıraksan
çekip sürüklüyor çok uzaklara
alıp götürüyor başka diyarlara
çeksem kısaltsam...
gem vuramıyorum
yüreğime, sevdalarıma...
suskunluğum umarsızca
sevgisizliğe mahkum ediyor
kelepçeliyor yalnızlığıma...

yaktım resimlerimi belleğimde..
küllerini savurdum maziye yok olsun diye
kayan bir yıldızdı ellerimden artık hatıralar...
gömdüm yüreğime...
sımsıkı düğümler attım
bir daha canımı acıtmasınlar diye

kimbilir kaç gün, kaç mevsim yüzleştim kendimle
geceler tanık oldu yalnızlığıma..
gün oldu tomurcuklandı çiçeklerim..
gün oldu esti boralar, fırtınalar....
bir tek içimde yaşayan çocuk terketmedi beni
bir tek umuda göz kırptım solan umutsuzluğa inat

bağışladım hatalarımı, günahlarımı
yalnızca sevmeyi öğrendim tüm sevgisizliklere inat
ne kapılar kapandı yüzüme.. yılmadım
ne kapılar açıldı gönlüme...ulaşamadım
bir yerlerde yanlış yaptım ama ne
galiba..
şarap kadehten taştı,
sarhoş şaraptan bıktı!