Ara sıra rüya gördüğüm de olur. Hani şöyle pek anlamı olmayan, saçma sapanından bir rüya… Uyanınca; çoğu zaman yarım yamalak hatırladığım kısımları olur. Ama genellikle pek hatırlamam. Hele birde karabasan şeklinde kabusları hiç almayayım. Hatta film şeridinden geçirirken yaşamı; öyle karabasanlara hiç rastlamasam daha iyidir. Ama; güzel, neşeli ve mutluluk rüyalarını, mümkünse hiç unutmayayım… Keşke hep güzel ve mutlu rüyalar görsek ve hatta o güzellikler gerçek olsa değil mi?
Ay düşmüş gecenin üstüne,
Ama gece karanlık değil..
Kadeh düşmüş yoluma,
Ama kırık bile değil..
Uyandım meğer rüyaymış,
Rengim de kırmızıya boyanmış.
Uyumadan önce içmişim
Son yudumu ama;
Kadehte yalnızlığım kalmış.
Yüreğim hala sızı içinde..
Beyaz içtim olmadı.
Kırmızı içtim olmadı.
Son kırmızı idi; rengine boyandığım
Ve içinde kaybolurum sandığım.
Yine buradayım ve hayattayım işte..
Beni şarap yaşatıyor belki de! ...
Kayıt Tarihi : 1.6.2009 04:21:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!