İçten içe yanık yanık türküler söyledim kendime.
Kiminde yar tuzaktı,
Kiminde gurbet uzaktı.
Her gün doğan güneşe şükreder oldum,
Kabrime girmeden, kabrim bana kucak açtı.
El değmeden şu gönlüme gitseydim n’olurdu sanki,
tozlu bir şemsiye durur
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla
Devamını Oku
çatı katındaki odanın
kuytu bir köşesinde
kumaşındaki eski yağmurların
hüzünlü kokusuyla