Akla baliğ olup, kendim bileli,
Gönlümün sırrına, eren olmadı…
Evvel ahir ömrüm, geçti çileli,
Neler çektim neler, gören olmadı…
Gül sinemi ezik, ezik ezdim de,
Gün oldu ki, ben bu candan, bezdim de,
Otuz sene, yana yana, gezdim de,
Azmış yaralarım, saran olmadı…
Ayaktayken, beni derde, kodular,
Yıkılınca, türlü-tevir, dediler,
KURTOĞLU’mu böyle böyle yediler,
Kimse bana, bence yaren olmadı…
Kayıt Tarihi : 22.7.2011 18:50:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Rifat Kurtoğlu](https://www.antoloji.com/i/siir/2011/07/22/saran-olmadi-3.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!