Gönlümde tutuşan aşk çırasının,
Yanışını göremeyen sevdiğim!
Nasıl oldu fark etmedin halimi?
Lütfeyleyip soramayan sevdiğim!
Aşk ateşi yanar kor için için,
Görmek isterseniz sinemi açın!
İster parçalayın, ister vazgeçin;
Merhemini süremeyen sevdiğim!
Neden çektiğimi bir bilebilsem,
Herkes gibi bende bir gülebilsem,
Kaybolan aklımı bir bulabilsem,
Hiç sormayan aramayan sevdiğim!
Sanki Hindistan’dan metah getirdim,
Fikrimi zay ettim, aklım yitirdim.
Gönül cennetimde bir gül bitirdim,
Uzanıp da deremeyen sevdiğim!
Turani aşk ile varınca deme,
Seni mihman ettim gönül haneme.
Kirpiklerin oku değdi sineme,
Merhem sürüp saramayan sevdiğim!
28.03.2008
Duran ÖzaydınKayıt Tarihi : 11.11.2009 20:41:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Duran Özaydın](https://www.antoloji.com/i/siir/2009/11/11/saramayan-sevdigim.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!