vefamın verdiği huzur
bi o kadar yaktı canımı aslında
umutsuzluğumun içinde
Denizler kadar Uzak ve sakin
Umutlar besledim, senin yanında…
Peki ya yoklugun ,
Yaktı canımı ilk başta
Sonra bi baktım
Sen yanımdayken de acıyan canım
Yoklugunda bir nebze de olsa
hafiflemişti…
Tabi böyle rahat anlatıyorum bakma
Şarabım bitti.
Elimde gitarım da yok
Ama sana şarkılar yazacak
Yüreğim duruyor hâlâ..
Giden ben miyim?
Senin yokluğuna hasretken.
kalan ben miyim ?
Seni hâlâ özlerken …
Sesinin tonu kulaklarımda
Ve esiyor rüzgârdan kokun
Ve bil ki seviyorum seni hala
Yanan canımın yanında …
Kayıt Tarihi : 27.6.2025 21:46:00





© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!