Şarab-i Şiiri - Alper Sakarya

Yutkunurken hissetmek acıyı bağrında
Bıçaklardan damlayan kan zerrelerini tatmak
Ellerine batan gül dikenlerini koparmak nefret ve kinle
Sevmek,sevilmek,bahtiyar olmak bu yalnız dünyada

Elveda demeden kaçmak bu dünyadan
Arkana bakmadan ayrılmak bu çığlıklar ormanından
Yada göz yaşlarını vererek büyütmek bu hülyayı
Kapalı kutular arkasından bir parça yağmur beklemek

Tel örgüler içinde paylaşmak, sevişmek sevgilinle
Sar başakları biçmek altındayken semanın
Belki anlatmaktır şarabın içindeki o sonsuz ateşi
Yakmak kendini aleviyle aşkın