Sar yeter Şiiri - Münire Çevik

Sar yeter
Yanmış yıkılmış harabe gibiyim
Bende ALLAH kulu garip biyim,
Sevgin ne yüce görüp biliyim dersen
Yasla başın göğsüme ağla derken
Yüreğimi yüreğinle sar yeter
Kuruyan yaprak durur mu dalda
Huzursuz yerde tat aranmaz balda
Umut tükenmez çıkmadık canda
Dünya istediği yere gitsin
Sen bana gel yeter dersen
Yüreğimi yüreğinle sar yeter
İhtiyacım var bir yudum sevgine
Seni dost bilmişim inan kendime
Seni yazar seni okurum bendime
Akıl ermiyor yar Aşkın fendine
Yorma kendini benim derdime
Yüreğinle yüreğimi sar yeter
Benim hayatımda şiir olurmu,
Feryadım figanım duyan olurmu,
Nerde diye kafayı yoran olurmu
Günlerden bir gün soran olurmu
Uzakta durma üzülme dersen
Yüreğinle yüreğimi sar yeter
Çok yoruldum artık gitmek istiyorum
Ölmeden birkez sarmak istiyorum
Bana olan kasdını bilmek istiyorum
Senin kollarında ölmek istiyorum
Benim gönlüm senin evindir dersen
Yüreğinle yüreğimi sar yeter
Sana yazdım sana anlatırım ben beni
Derdime ortak can dost bilmişim seni
Dertlerim sil, ister ikiye katla,
İstersen gül diye yürekte sakla,
Aşkın bana verdiği sonsuz hakla
İster gel sinemde ağla dersen
Yüreğinle yüreğimi sar yeter.
Münire Çevik 07,05.2016