Sar-hoş Sevda Şiiri - Şeref Işı

Bıtmıs bır omrun son cumlesı gıbıyım
Parmaklarım yara bere ıcınde
Kırılmış bır kalem,tükenmeye yuz tutmus
Tükenmez dertler ıcınde
Omrumun baharı olmadı hıc senın dışında
Sankı butun hasretler benım ıcımde
Her an aklımdasın en güzel gun gıbı
Koca omurde bır tek gun var,o da kaldı gozlerınde
Zaman denılen kavram sankı kan davalım olmuş
Ellerımde mutluluğun bana düşman kanı
Aşkın hakkım mıydı bılmıyorum
Hayalın sarmış her yanımı
Alkole sarılsam olmaz,kadehler taşımaz ağırlığımı
Sen benı sar ben hoş olurum
Kabul edersen bu sarhoş sevdayı
Dedım ya ıdam mahkumunun son cumlesı gıbıyım bu hayatta
Sensın tutunduğum dal zemherı de,kara kışta
Bır gun sen ümidiyle yaşarım ben her sensız aksamda
Bir de düşlerimden gidersen ne yaparım
Azraıl kapımı calar zamansız bır zamanda