Sar Beni Koca Çınar
Bir akşam geldim habersizce yanına ağlayarak,
Yürümeyi öğrendim sana dayanarak,
Lal olmuş dilim çözüldü,adını haykırarak,
Anne; sözlerin en büyüleyicisi...
Işığın aydınlattı kör gecelerimi,
Gülüşün doldurdu gurbette özlemimi,
Yanağımdan bir yaş aksa mağrur,öper tıpkı senin gibi...
Anne; gönlümün sönmeyen kandili...
Senin küçük meleğindim,sense benim cennetim.
Şimşekten korktuğunu yalnız ben bilirdim,
Yağmur yağmasın diye dua bile ettim.
Anne; cennet kokulu çiçeğim...
Uykusuz kaldın sallarken beşiğimi,
Şarkılar söyledin ağlarken avutmak için beni.
Çok sevdim sen koydun diye ismimi.
Anne; canımın gönüllü bekçisi,
Birgün uçup gideceğimi bilsen de avucundan bir serçe gibi,
Hiç acıtmadın yüreğimin içini.
Senden aldım ben şefkati,neşeyi,
Anne; dünya bıraksa sen bırakma elimi! ...
Kayıt Tarihi : 3.4.2007 20:49:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Müge Pınarbaşı](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/04/03/sar-beni-koca-cinar.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!