Sar Beni, Isıt Beni Şiiri - Mehmet Macit

gazel düşmüş bağların kurumuş bir gülüyüm,
bülbülüm ol kek beni,
kopar beni, dök beni.

bir ay gibi doğdun gönül bahçelerime,
güneşim ol ısıt beni,
kavur beni, yak beni.

sonbaharı yaşarım hüzün rüzgârlarında,
poyrazım ol savur beni,
okşa beni, öp beni.

kayalardan atarım sensiz kalan bedeni,
halatım ol tut beni,
bağla beni, al beni.

hasret kaldı bedenim bahar yağmurlarına,
yağmurum ol ıslat beni
yıka beni, sev beni.

ağlarım sessiz sessiz uzun günler geceler,
gözyaşım ol duy beni,
avut beni, gör beni.

dayanılmaz hasretin yüreğimi yakarken,
dumanım ol boğ beni,
öldür beni, göm beni.

uykusuz gecelerin titreme nöbetinde,
yorganım ol ört beni,
sar beni, ısıt beni.

Mehmet Macit
26.12.2013
Samsun