şimdi ölü mevsim gibiyim
baharlarım çiçek dilenircesine fukara,
içim gayya çukuru,
katran kaynar ağustos sıcağımda...
kuşlar ormanına küs, dereler susuz
gece hicran ve uykusuz
kurudu gözümün yaz goncaları
dudağımın kenarında bir besmele öpücüğü...
vurgun yiyerken hislerim,
yemin içerken sus/larım,
düşerken düşlerime,
sen'le dolar yüreğim.
ölü mevsim gibiyim
gülzarım viran, güllere hasret
gömülürken içimi yakan türkülere.
sar beni al'ına, kırmızına
belki can gelir gelinciklere
nisan yağmurlarında.
Kayıt Tarihi : 2.4.2022 21:34:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Hikayesi:
Özlem saatlerinde yazdım.
![Özdemir Aydın 2](https://www.antoloji.com/i/siir/2022/04/02/sar-beni-53.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!