Ne hayınsı gecelerin,
Kahpe kurşununu yedim.
Yedimde, tükenmedim,
Yinede zifiri düşüncelerin
Karanlığında.
Bir zalimin kaderinde
Hapsoldum yalnızlığa,
Onca zokaları yuttum,
Kolum kanadım kırıldı
Bu hesaplaşmada.
Ne ay bilir sevdamı,
Ne güneş
Çalım satar yangınıma.
Eririmde.
Reçine çıkarırlar göğsümden…
Geriye posası kalan ben,
Şırası sıkılıp ta,
İçilmiş ruhum.
Birde halden bilmezlerle,
Düşüp kalktığım masalar,
Çalıp ta çalarlar,
Durmadan benliğimi...
Ne güvercinler,
Uğrar semtime şimdi!
Ne Akbabalar,
Üşüşürler ölmeden tepeme!
Ne bir örümcek,
Bekler sabırla tenhada!
Bu hayınsı gecelerin,
Vurgunu saatlerinde.
Kayıt Tarihi : 3.1.2007 23:14:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Yahya Yahşi](https://www.antoloji.com/i/siir/2007/01/03/sar-beni-17.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!