Sar Şiiri - Akın Akça

I Düşünce
II Gizliden Gizliye
III Sonak
-

I
Hayat müşterek,
Ne zor.
Zor, akıtan şekerlikten
Geçişini sağlamak esmer toz şekerin
-oysa belki toz beyaz şekeri geçirmek daha kolay, tuz tanelerini düşününce...

Her sabah diş fırçalamak
-üst damak takımını yoklarken, neredeler hala diye...

Hayatta birliktesiniz.

Yol var; giden ne?

Terleyeceksin yolda yürümeye çıkınca.
Ne kadar zor bazen yemek yemek ve banyo yapmak.

II
Gizliden gizliye bir kurt yaşar içimde.
Döne dolaşa günü doğurur.
Vücut bu; güneşi fark etmez, gözler pencerede perdeyi açana kadar.
Uyanan kafa, plan kurar:
O günkü işler nedir; belki dışarı çıkınca anlaşılır! Kalakalır.
Bir zamanlar insanlar buzul çağında buzullara ve tropiğe diye iki kola ayrıldılar;
Ama bu kafilede duraksayanlar oldu -buradakindeyse…
Yerlerini bırakmak istemediler.
Diğerleri devam etti.
Katarda yiyecekler var, içecekler ve şarap.
Yaşamı doğuran, bakan yüz-yıldız ışığı;
Ama gün doğunca güneş çıkmıştır.
Ve işte gene sokaklarda gün, inatçı ve asi.
Bu sana bir gece daha getirir.

III
Ankara’dır.
Son ek
Doğumdur,
İlkbaharın;
Gelen yazda.
Yılbaşı lapa lapa…
(Hayatta)
Her zaman için bir bitmeyiş,
Ki cıvıl cıvıl.

Titreyeceksin
Zangırdayışlarında
İliklerine dek,
Duymak için
Coşkusunu
Çocuğun sevincinde
Kuşların el çırpmasının.

Ve bu bir kereydi.
Yaz gelecek on katıyla.
*

Lokma tatlısı beyhude.
Su içmek, güzel.