Değirmenlik buğday
“-Yukarı Çeşmede hatıllarının başında
kıl çuvallar birbiri üstüne konurdu
iki yarım zehresi çıkan abıla
yuma sırasına koşdurudu
emme; “-muhtarın garısı gelince
beklerdi sıra
o yuduktan sonura
sıradakının buğdayı yunurdu”
sırası gelen çuvalını boşaltır hatıla
bulgur kaynaycak,
değirmene ğetcek buğdayın
kavsığını,
taşını ayıklardı”
ıslak zehre çuvalı
eşeklerin belini eğer,
çuvalı hayatta kalbur,
tirki, tepsi, siniyle bölerdik,
damdaki çullara serer
kuşlardan korumak için beklerdik
çullar üstünde kurutulunca
ekmeklik un olacak 'buyday'
dimi çuvallarla
Sülü(nün) Muradın değirmenine
yollanırdı.
DİPNOT
kavsık: tahıl tanesinin kabuğu, kapçık
zehre: zahire (buğday-arpa) , un yapılacak tahıl
hayat: avlu, yaşantının geçtiği yer
dimi çuval:sık dokunmuş yün çuval, batik, un konulur
Aşağı Tırtar Köyünden Murat Biner
Kayıt Tarihi : 23.11.2007 18:40:00
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (1)