Neden hep sen?
Yok mu ki başkası?
Sahi… Var…
Olmadı mı senden sonrası?
Oldu… Tabi…
Her biri farklı bir gonca, ayrı bir çiçekti
Soldu…
Mütemadiyen her biri,
Bana bin ah! etti…
Biliyorum,
Hepsi, sana olan aşkım yüzünden
Bin bir beddua etti…
İşte bütün bunlar mutsuzluğuma sebepti…
Yetti umutsuzluğuma!
Bu beddualar ve ahlar ömrümü tüketti…
Alayı geldi, alayı geçti…
Şirinin ciğerleri kan doldu…
Leyla saçlarını yoldu…
Aslı’nın gül yüzü soldu…
Hepsi güzeldi, hepsi gençti
Tokmak örse değdi,
Vakit tükendi…
Zaman doldu…
Oysa biliyordum ben,
Senden ayrılmadan önce,
Malumum oldu…
Ve hepsi;
Bu eşsiz,
Bu ölümsüz,
Bu karasevdana yoldu…
Antakya, 10 Nisan 2019
Kayıt Tarihi : 10.4.2019 03:03:00
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
![Yıldız](/Content/img/y_0.png)
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
![Ali Özkan Asafoğulları](https://www.antoloji.com/i/siir/2019/04/10/saplantili.jpg)
Bu şiire henüz hiç kimse yorum yapmadı. İlk yorum yapan sen ol!