Saplantı Şiiri - Tuncay Hatipoğlu

Kalbime Kocaman Bulutlardan Ufacık Bir Yağmur Yağsa
yada Seni Kendime İlmelediğim Gibi Sökmesinide Bilirdim
Ardından Kalanlar
Tahtadan Kurulmuş Sofistike Edilen Pinokyo İskeletim
ve
Her Bir Doğruyu Söylediğimde Kısalıyor Burun Dedikleri
Sisteminde Hep Bir Yama Var Hayat Denilen Bu Cesedin
Tepkimek İstedim Mundar Etmek Çürük Geçmişi
Önümde Temiz Geleceğim Var Bırak Artık Geçmişi
İzle Önünde Yine O Kadının Adım İzleri

Tek İstediğim
Dudaklarındaki Kırmızıya Bulanmaktı
Tenhada Elini Tutup Göğe Bakmaktı
Yada Bembeyaz Çarşafı Kana Bulamaktı
Bu Çok Zor
Çünkü O Artık Başkasını Seviyor

Çoktan Ruhum Ayağa Kalkıp,Bu Masadan Uzaklaştı
Bilmem Düştüğüm Kaçıncı Kadın,Kaçıncı Tuzaktı
Estir Lan Düz Siyah Saçlarını Kuşaktan Gelen Rüzgarlar
Göz Banyomda Yıkanan Pürüssüz Etin Kadın
Damarlarımda Kancasına Dolaşırken Tıkadığın
Enfarktüs krizi Tıbbi Adın

Hay Senin Bilimini,İlimini, Zaman Dilimini
Yine Hatırlattın Bana O Kopkoyu Esmer Tenini
Bütün Satırları Afrozim Namelerle Buladım Senin İçindir
Al Bak Oku Bu Sözleri Peltekleşmeden Gül Yada Ağla
Suratına Bakılamıyacak Kadar Güzeldin Sağlığımda
Artık Suratına Bakmaktan Gözlerimi Alamıyorum
Çünki Dar Zihnin ve Bi O Kadar da Sakatlığın Var

John Verdon Okumuşsun Ama Boşsun
Kalbimin İçinden Gelen Keskin Sayıları Çözemedin
Anakronik Duruşun Eskilere Saplandığının Kanıtı
Yanıtını Bildiğin Soruları Var Bazen Hayatın
Ben Bunun Cevabını Buldum
Hayır Ucuz Kadınlar Değil
Oda Aşık Olduğum Sen Ve Dudakların
Gerçekler Acı Monografin Bu Kadın Bu..