Saplantı Şiiri - Feyza Muhurlu

Sen gelmeden önce,ne güzel geçinip gidiyordum gönlümün
yıkık harabelerinde dolaşıyordum,
her gün,her gece bir odasını geziyordum ayaklarım kanayarak
yerdeki can kırıklarına basmaktan,inan ki canım acımıyordu
belki de alışmışlardı..
Geldin; çıkardın en yükseklere göğe az kalmıştı oysa alışmamıştık
yüksekten aşağıya korkarak bakmakta vardı yolun sonunda..
Hiç ummadığım düş bahçelerini gösterdin,bilmediğim bir düştü bu
yanılsamaymış meğerse ve hep düşmeye meyilli..

İşte olağana ulaştık yüksek zannettiğim uçurumun'muş meğer en tepesi
aşağıya bakamazken şimdi hızla d'üşüyorum,film şeridi gibi gözlerimden
yavaş yavaş damarlarımdan çekilirken sen; zaten var'olan yaralarımın
en derinine ulaştın,saplandın kaldın yüreğime çıkaramıyorum
ne bir kurtuluş,ne de gidecek bir yol var önümde..

Yürek hizamdan gitgide çekilirken gölgen bile,hem de nasıl bir acımasızlıkla
artık siper edebileceğim hiç bir şeyim de kalmadı içimde dışımda..
Sazım düzen tutmaz notalarda,durmadan hata ne yapsam
ses alamıyorum senden,öylece duraklayan kalbim gibi zaman gibi..

Evet,son'a geldik galiba,kalbim gibi kalem de durmuştu ya hani
şimdi dur desem de duramıyor,gidişini resmetmek için
oysa sen usta ressam edasıyla tuvalindeki bütün renkleri harcamıştın
en çokta siyahları bana vermek için öyle hevesliydin ki..

Neresinden tutsak yar'ımların esaretinde yaşamak mecburiydi
sızılarla geçen saklı bir ömrü sana anlattım,hiç biri bu gidişi geçememişti..
Artık kayda alabilirim adı..nın bütün geçişlerini ve gidişlerini aklımın coğrafyasına
nasıl olsa hiç gelmeyeceksin ve duran ve öylece kalan dünya zamanıyla
hiç geri dönüşün olmayacak,inanmak istemesem de bunu inan iyi biliyorum..

Huzura giden yollarında tek başına rahat ve hoşça kal-malısın
senden başka dileğim de,ah'ımda yok,sadece dilimde bir garip ''keşke''
diye başlayan ama devamı gelemeyen bizim gibi yarım cümleler var..

Tutunmalı belki zamana vakitleri,mevsimleri saymadan,
gözleri bağlayıp görmeden,sağır olup duymadan senin gibi,
bir ağacın dalına tutunur gibi hem daha sağlamdır belki,
sıkı sıkı tutunmalı köklerinden,sorgusuz sarar topraktır sonu..

Sahipsiz rüyalar görüyorum artık..
kimsesiz vakitlerde...

Bir eflatun
17 5 2011- İzmir