Söyle şapka nedir bize garazın?
Kellemiz yarıdan aşınıyor be.
Yaz misali şu güneşlik günlerde,
Terleyip kafamız kaşınıyor be.
Kim başına giyse yüzü gülmüyor,
İnsaf yok şapkada halden bilmiyor.
Çok denedim. vallah bir şey olmuyor,
Şapka olmadan da yaşanıyor be.
Kimine bol gelir iner kaşına,
Kimin kabus gibi girer düşüne.
Kimisinin çok dar gelir başına,
Karpuzca koltukta taşınıyor be.
Siperi eğilir buruna değer,
Yanları da sarkar kulağa değer.
Öğrenci şapkayı sevmezse eğer,
Ne türlü planlar düşünüyor be.
Şapka tertibini bozamıyorum,
Mecburi tutana kızamıyorum.
Çok sözüm var lakin, yazamıyorum,
Nevzat da yoruldu, üşeniyor be.
Karaman 1965.
Nevzat DağlıKayıt Tarihi : 26.4.2017 17:23:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yıl 1965, Karaman Lisesi'nde 'Filiz' adlı duvar gazetesini yayımlıyoruz. O günlerde en büyük derdimiz şapka. Taşlamayı el yazısıyla yazıp, gazetemize ayrılan duvara astık, çok ilgi gördü. Okul yöneticileri, bu şiiri lisemizin dergisi 'Pınar'da da yayımladı. İnanmayacaksınız belki ama, kısa bir süre sonra şapka zorunluluğu kalktı. Bu vesile ile müdürlerimiz Nazmi Kuzpınar, Ali İhsan Beğimgil ve Veli Yazar'ı saygıyla anıyor, edebiyat öğretmenim şair Arif Eren'e saygılar sunuyorum.
Mecburi tutana kızamıyorum.
Çok sözüm var lakin, yazamıyorum,
Nevzat da yoruldu, üşeniyor be.
çok güzel bir şiir olmuşşapka şiiri kutluyorum nevzat bey
selam ve saygılar
Sayın İlyas Ateş, teşekkür eder, esenlikler dilerim.
TÜM YORUMLAR (1)