Sanıyorum gülümseyerek doğmuyoruz.
Bir çınar gibi yeşermek değil amacımız.
Hakkımız ise kimseye düşmüyor.
Düşündükçe kötüleşiyor insan.
Tınları süslüyor ve sokaklara asıyoruz.
Hergün yeni bir hayata başlıyor,
Kendimizi bir öncekine bağımlı tutuyoruz.
Hayatta ben en çok babamı sevdim
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Devamını Oku
Karaçalılar gibi yardan bitme bir çocuk
Çarpık bacaklarıyla -ha düştü, ha düşecek-
Nasıl koşarsa ardından bir devin
O çapkın babamı ben öyle sevdim
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta