Şapkalı Adam Şiiri - Fuat Salim İmat

Şapkalarım var benim
Yağmur yağdığında altına sığındığım
Güneş açtığında gölgesinde oturduğum
Şapkalarım var benim
Seni gördüğümde suratıma geçirdiğim
Mesela bugün dostluk şapkamı giydim
Baksana halime tıpkı arkadaş gibiyim
Bir tek selamını duyabilmek için
Tabii bir de mutluluk şapkam var
Sadece rüyalarımda ve hayallerimde taktığım
Gözlerimi açar açmaz soğuk bir kabus gibi çıkarıp attığım...
Ben,şapkalarım ve bir de sen
Sahip olduğum her şey yani hiçbir şey
Ayaz bir kış gecesi sokaklar kadar ıssızım yine
Uzaktan gelen bir arabanın farına bakıp dalmışım düşüncelere
Bak o araba da gidiyor beni ışıksız bırakıp tıpkı senin gibi
Şapkalarım var benim
Sen varlığımdan habersizken
Ben senin yokluğunda gözyaşlarımı üzerine sildiğim
Esen rüzgar uçurmak isterken
Ellerimle sımsıkı tutabildiğim
Şapkalarım var benim senin hiç görmediğin, hiç bilmediğin...