Sapık Şiiri - Celal Şahbaz

Onu dinlerken…
En güzel yerinin gözleri olduğunu
Sanırım…
Biraz sesli düşünmüşüm.
Usulca teşekkür etti laf arası...

Sonra dalga, dalga uzun ve gür sarı saçlarını düşündüm.
Nedense kuaförünü övdü biraz...
Oysa! !
Teni kadife gibi yumuşak ve pürüzsüzdü.
İçim geçmiş bir an,
Çok hoş olduğunu düşünüyordum,
Yine teşekkür etmeyi ihmal etmedi.
Burnu bile bir şaheser fikrini,
Aklımdan geçirmemle beraber,
'Abartma' dedi…
Birden heyecanla içimden dilin ne güzel,
Sözlerin, akıcı ve kulağa hoş geliyor,
Dedim ki…
Yine masumca başını öne eğdi.
Biraz mahcup kızararak,
'Lütfen' dedi…
O hala konuşuyordu.
Konuştukça aklım karışıyordu.
ve
Pat diye, 'yok yok en güzel yeri
Kiraz gibi etli dudakları' dedim.
…..
Sen sapıksın dedi…
Ve kalktı gitti…
Ardından bakarken...
Ama mutlu bir sapık,
Çünkü 'seni seviyorum' dedim.
Geri döndü…
'Sen ciddi misin? ' dedi…
'Evet' dedim…
Boynuma sarıldı.
'Bende en az senin kadar sapığım' dedi.
Işıklar sönerken…

________