Sapık Şiiri - Gülseren Çobanoğlu

Telefon çalıyor telefon çalıyor
Acaba beni kimler arıyor
Elim ahizeyi alıyor
Umudum içimde kalıyor
Belli ki sapıklar numaraları tarıyor
Bilmem ki eline ne geçiyor
Yok mu acaba hiçbir dostu
Rasgele numara çeviriyor
İnsan olanlar insanca davranıyor
İnsan olmayanlar sapıklıkla oyalanıyor
Pis emellerini alet edecek birilerini arıyorlar
Bir gün numarası belirlenir
Sonra da anaları hüzünlenir
Eller, yüzleri kızartılır
Telefonu ellememeye yemin verdirilir
Sapık damgasını ömür boyu taşırlar