Çocukluk günlerime gittim yine.
Daldım.
Tatlı bir gülümseme yayıldı yanaklarıma.
Ne günlerdi.O günler.
Bir amcamız vardı.Adı Kel Mahmut.
Kolları sepetlerle doluydu.
Sepet etrafına dizilmiş rengarenk horoz şekerleri satardı.
Yüz yıl oldu yüzünü görmeyeli,
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Devamını Oku
belini sarmayalı,
gözünün içinde durmayalı,
aklının aydınlığına sorular sormayalı,
dokunmayalı sıcaklığına karnının.
Bu şiir ile ilgili 0 tane yorum bulunmakta