Şapçı Karşısı Şiiri - Nurettin Sevim

ŞAPÇI KARŞISI

ŞAPÇI KARŞISI

Hamas Çakılı’ndan çıksam yukarı.
Yüzüme çarpar Şapçı rüzgârı.
Şapçı Karşısı’nın meşhurdur karı.
Karların içine batasım gelir.

Karlar yağar ova bayır düz olur.
Kuytu yerler güneş görmez guz olur.
Sular donar, yollar kayar buz olur.
Arabama zincir takasım gelir.

Ege ile marmaranın sınırı.
Şapçı kışı, Havran yaşar baharı.
Bu çevrede yoktur köyün ayarı.
Bekleme'de durup bakasım gelir.

Kış gelince karın anavatanı.
Baba yurdu unutma sen atanı.
Ziyaret et mezarlıkta yatanı.
Toprağını öpüp kokasım gelir.

Gayabaşı, dönge, poruk bayırı.
Ege ile marmarayı ayırı.
Her mayısta köylüm yapar hayırı.
Yemeklere kaşık atasım gelir.

Benim köyüm Havran'ın bir tanesi.
Damı kiremitli taştır hanesi.
Karşıdan bak sanki inci tanesi.
Boynuma gerdanlık yapasım gelir.

Havran ile İvrindi’nin arası.
Bahçelerin börülcesi, darısı.
Bahar gelir çiğdemlerin sarısı.
Başıma taç yapıp takasım gelir.

Genç kızların işlemesi, nakışı.
Coşkun olur derelerin akışı.
Akçataş’tan köyümüze bakışı.
Karşısına geçip bakasım gelir.

Şimdi yakındayım ama uzaksam.
Rüzgâr gibi essem, sel gibi aksam.
Şapçı Karşısı’ndan köyüme baksam.
Şiir yazıp, türkü yakasım gelir.

Nurettin SEVİM