(Bir Gençlik Aşkı Yaşadığım Yer)
Puslu bir kış günü göl kıyısından
Geçerken durup da bir nefes aldım,
Bir sigara yakıp seyrettim gölü;
Hüzün renginde bir hayale daldım.
Sessiz bir mûsiki sardı ruhumu,
Anılar canlanıp aklımı çeldi.
Sıyrılıp bu yaşam vesvesesinden
Yıllar sonra aklıma 'şairlik' geldi.
Kıyıda, çepçevre, düzgün ve bezgin
Savaş esiri gibi sıralanmışlar,
İncecik bedenli, sarı benizli
Sessizliğe âşık, garip kamışlar...
Yalnız, bir-kaç ördek gölün sahibi;
Muntazam halkalar eteklerinde;
Eski bir güneşten kalma bir ışık
Yemyeşil parlıyor teleklerinde.
Kurşûni gökyüzü, kurşûni sular...
Sonsuz huzur, burada gizlenmektedir.
'Hüzün ve sessizlik gölü'nde şimdi,
Rüzgâr bile, sanki dinlenmektedir.
Dalıp gittim böyle, taa derinlere,
Gönlümü, çaresiz bir özlem sardı;
Gördüm; yaşlı gölün dibine sinmiş
Gençlik günlerimden anılar vardı...
Kayıt Tarihi : 10.7.2007 13:33:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Kimden: Şair Yusuf Değirmenci 1 (Bay, 68) Kime: old Tarih: 16.02.2013 00:03 (GMT +2:00) anlamlı duygulu güzel bir şiir okudum kaleminizin coşkusu daim olsun kutluyorum _________________________________________-
Bireysel yolculukları sırasında kaç ara durakta takılır kalır ve bir süre sonra yine yoluna düşer acaba kişioğlu ?
O soluklanma süresi içinde yanında olanla neler paylaşır ,nasıl paylaşır yüreğinden?
Belleğin musluğu çok hafif açılınca dışarıya taşan kayıtların sözcüklerine bakmak gerekir...
Şiirdeki öyküyü hayranlıkla okudum.Ne ki,bu güne değin yıpranık tutulmadan saklanmasına da hayranlık duydum.
Kutluyorum Değerli BEŞKESE'yi...
Erdemle.
TÜM YORUMLAR (14)