Sapak ve Lâhit... Şiiri - Salih Gözek

Ateşler vuruyor alnıma
deniz kokusunda çay buğulanıyor
bir şehir...
sızı'yor
midye gibi kapalı sokakları

aşktan mıdır bu yalnızlık
göğün
umulmadık sessizliğinden
utanıyorum
gereksiz kelimelerin anlamı

bir köşe başından gözlerken geçişini
usul bir rüzgâr vuruyor saçlarıma
sense, kapalı sokaklar gibisin

serseri bir kurşun
ve kör
teğet düşer anıların sol yanına
gözlerinin sarnıcına
oyuk izler bırakır
kekre seğirmeler dolanır ağzını

eskimiş sokaklar gibisin
boşluğunda
merminin boşalttığı kovan uğultusu
sonra;
taş duvar
sapak
ve lâhit...!

Paspatur Dergi
Sayı:9 / 2009