Saol Azrailim Şiiri - Ömer Küçükkaya

günaydın sevgilim....
şu an saat 00:28
ve günlerden 03 şubat
yıl ise 2006...

ve sen hoş ve loş yatağında yatarken,
ben bu satırları yazıyorum sana,
belki de şuan uyanmış beni arıyorsundur yatağında...
ama yokum, bahçedeyim...

sen o kadar masum uyurken öpemedim seni,
beni affet masumluğunu bozamadığım için..
sabahın ışıklarına daha çok varken
dışarısı soğuk ve puslu!

düşünüyorumda ilk günümüzü,
sadece gülüyorum
biraz ıslanmak
bana hiç iyi gelmiyormuş aslında...

sen o kadar sıcakken uzak dur kaloriferlerden ve sobalardan...
ne bileyim sana tekrar aşık olmak zor gelir yüreğime...
hele umut varken
irem i hayal ederken daha zor gelir...

sen nerden çıktın karşıma?
kimsin?
yoksa
anladım sen benim azrailimsin...

evet azrailim olmalısın...
yoksa neden beni başkasının öldürmesine izin vermiyorsunki?
yada başkalarının beni yok etmesine
beni ezmelerine...

evet başka yolu yok oda melek değilmi zaten..
anladım sen en son benim canımı alacaksın..
bu dünyadan beraber gideceğiz
beraber gelmemiş olsak bile....

saol meleğim azrailim herşeyim,
sen benim yarı açık dem çekmiş çay keyfim...
yorgunluğum yüreğim yürekliliğim
saol benim herşeyim....