Santur Şiiri - Reşat Coşkun

Bir yığın acıyı bulup
Çıkardım ömrümden.
İçim kızıl lale tarlası
Gündüzleri kitaplara sığındım.
Geceleri sevişim bu yüzden.
Yıldızlara bakmadan uyuyamam ki...

Santurlar çalarken
İçimdeki gül faslı
Zamansız tükendi.
İçimdeki özlemden öğrendim.
Sebep varsa aşk yokmuş
Vuslat dedikleri
O mevzuda şanlı değildim

Sen yokken
Kalabalıklar kuşattı
Yalnızlığımı.
Sensiz kollarımda uyudu
Yol yorgunu hüzün...
Gözlerinde baharlarla geldin.
Mevsim sonbaharken.
Bu yüzden kalbim içime sığmadı.
Kanım delice aktı.

Yol uzun, ömrüm yorgun.
Kalbim kırık..
Dallarımda güz gülleri açarken
Dön dedi gözlerin
Yolun sonuna gelmişken...
Yollara düştüm yeniden
Santurlar çalarken.
...

AA'ya....