Elektrik onu bilmeden de
Çarptı beni bütün gücüyle
Ne olduğunu anlayamadım
Hava akımı vardı eşikte
Açılan pencere eşliğinde
Akım geldi geçti üzerimden
Çarpmıştı ta derinlerimden
Ama bilmiyordum onu ben
Daha nice, bugün bildiğim
Ama dünlerde bilemediğim
Bugün anlam verdiğim
Dün anlam veremediğim
Bilgi / bilgisizlik hayatımda
Beni etkilerken yaşamda
Yoktu / vardı kavramımda
Sesimi, şeklimi alıp giden
Anında beni görüntüleyen
Dalgaları ben keşfetmeden
Gidip geliyordum yine ben
Ama ne olduğunu bilmeden
Yarın daha neleri bileceğim
Bugünün bilgisizliğinden
Bilmek / bilmemek arasında
Kalırım ortada / şaşkınca ben
Bugün içimde bir şeyler
Kıpır, kıpır yine söylerler
Dinle, kendini doğayı
Düşün bilmediğin yasayı
Yaratılıştaki doğal yapıyı
Kesip atarsan yarınları
Yaşarsın ancak karanlığı
Geçmişte de karasabandı
Görmedik duymadıklarım
İnanmayız yankılanışlarım
Görmediğim duymadığım
Ne çok var sırda yaratılışın
Zamanla kavrayacaklarım
Doğada hep var olanların
Bulunca küstahça azacağım
Habersizdim o gün ben
Bugünkü bilinenlerden
Torunuyum dünlerden
Aynı akıl süzgecinden
Hala görmediğime
İnanmam derim ben
Dede, torun yan yana
Karanlıkların tarihinden
Bilinenlerden bilinmeyeni
Çözecek akıl zekâ varken
İnatçıydım nedenlerimden
Çığırtkanlıkla seslenirken
“Görmediğime inanmam
Duymadıklarıma inanmam”
Felsefeleriyle yürürken
Bilmediklerim / duymadıklarımla
Birlikte yaşar giderim ben
Farkındalığımı göremeden
Gerçeklerimi söyleyemeden
13.11.2007 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 13.11.2007 10:04:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Yaratılışın kanunlarını bulan bilim adamları yaratılıcılığa soyundular. Zannettiler ki, var olanı bulmak, yeniden yaratmaktır. Var olan, ama var olduğunu bilmediklerini bulmak / keşfetmek insanlık için onurlu bir gelişimdi. Ancak, yeni bir yaratılış veya yaratılış kanunu yaratmak değildi. İnsan; her gün yeni bir şey öğreneceğine, daha çok şeyi bilmediğine aklen, mantıken ikna olmasına karşın, bilginin sınırlarını koyarak, “görmediğime, bilmediğime, duymadığıma inanmam” diyecek kadar ölçüsüz olabildi. Hâlbuki bilmediklerinden, görmediklerinden, duymadıklarından birini her gün hafızasına kaydetmekteydi. Dogma bilineni yeterli sayarak tartışılmaz sınırlar koymaktır. Bugün bilim dünyası, bilim adamları kendi dogmalarını yaratarak zamana damgalarını vuruyorlar. Geçmişte de bilim adamları kendi dogmalarıyla hareket ederek, sınırları zorlayan birçok bilim adamını yargılamışlardı. Üretimleriyle “görmediğime, bilmediğime, duymadığıma inanmam” esprisini her gün yıkan bilim adamları, nedense Tanrı’ya inanç konusunda, dogmalarından kurtulamamaktadırlar. Sanıyorum bu davranış akılcı olmaktan çok, bilmenin, bulmanın getirdiği kendini üstün görmek ve şımarıklık olsa gerektir. Zaman; kendini üstün gören, şımaran toplumları yanlış yönlendirenleri yazmaktadır.
Var olan, ama var olduğunu bilmediklerini bulmak / keşfetmek insanlık için onurlu bir gelişimdi. Ancak, yeni bir yaratılış veya yaratılış kanunu yaratmak değildi.
...................
Degerli bilgilerinizi ve anlamli siiirinizi KUTLUYORUM
Tesekürü bir borc biliyorum, emeginize saygi duyuyorum... Tam puanimla Saygilarimi sunuyorum...
Duymadıklarıma inanmam”
Felsefeleriyle yürürken
Bilmediklerim / duymadıklarımla
Birlikte yaşar giderim ben
Farkındalığımı göremeden
Gerçeklerimi söyleyemeden
Keşke hepimiz bunu yapabilsek. Görmediklerimize ve duymadıklarımıza inanmasak. Sanırım o zaman yaşam çok daha güzel ve farklı olurdu.
Kutluyorum bu güzellikleri bizimle paylaşan yüreğinizi ve kaleminizi. Saygılarımla
Aynı akıl süzgecinden
Hala görmediğime
İnanmam derim ben
Dede, torun yan yana
Karanlıkların tarihinden
Bilinenlerden bilinmeyeni
Çözecek akıl zekâ varken
İnatçıydım nedenlerimden
Çığırtkanlıkla seslenirken
“Görmediğime inanmam
Duymadıklarıma inanmam'
ÇOK NEFİS BİR YAKLAŞIM..
KUTLUYORUM
ESENLİK DİLEKLERİMLE..
TÜM YORUMLAR (46)