SANTEK - Yaşam….. Şiiri - Mehmet Çoban

Yaprak,
Düşerken toprağa
Yeni bir hayat başlar

Toprağın
İçindeki dünyada
Nice hayatlar var
Sessiz ve sakin görünen
Baharlarda kendini gösteren
Veya hiç bir zaman görülmeyen

Yaşam,
Uzayda,
Dünyada,
Ve her yerde
Canlı sayılan
Canlı sayılmayan
Tüm varlıklarda var

Sanma ki,
İnsan ve hayvanlar
Bitkiler ve ağaçlar
Sadece hayat yaşarlar

Taş olarak gördüğün
Demir, Çelik ve bakır
Veya diğer madenlerde
Hava ve gazlarda
Hep yaşam sürer
Kendi değerlerinde
Kendi yaratılışlarında
Kendi kanunlarında

Bilinen,
Bilinmeyen
Tüm varlıklar
Yaratıldığı andan
Yok, edileceği ana kadar
Bir yaşam savaşı sürerler

Seni yaşatan,
Demir, çinko, bakır
Altın, elmas ve karbon
Hidrojen, oksijen ve azot
Ve daha nicesidir ki,
Varlık âleminde yaşarlar
Hepsi tıpkı senin gibi
Kendine göre canlılar

Yaratılan varlıklara
Tanrının biçtiği ömür
Değişik görünümlerde
Değişik yapılanmalarda
Kendi yaratılış kanunlarında
Yaşam diye algılayabildiklerimdir

Bu dünyada gördüklerim
Veya hiç göremediklerim
Öldükten sonra göreceklerim
Veya hiç göremeyeceklerim
Yaşam seyrinin göstergeleridir

Yok oluş,
Varlık âleminde
Hiç olmamaktır

Var oluş,
Varlık âleminde
Kanununda yaşamaktır

Değişik
Göstergelerde
Ve görünümlerde

Bak suya,
İki hidrojen
Bir oksijen değil mi?

Varlığın gerçeği
Suyun kendisi mi?
Yoksa iki ayrı varlık mı?

Sen insan,
Varsındır âlemde
Bazen dünya üstünde
Yaşayan canlı sayılırsın
Bazen ölüsündür toprak içinde
Bazen yakılmış havadaki küllerde
Yeni bir hayatta hep yaşayansın
Ta….. ki, Tanrı yok ol deyinceye

Ve
Yeniden dirileceksin
Tanrı sura üflettiğinde

Yeniden,
Yeni görünümünle
Yaşamın hep sürecek
Tanrının istediği sürede
Yaratıldığın kanun içinde

25.03.2007 - İzmir