SANTEK - Yarına.... Şiiri - Mehmet Çoban

Her geçen gün kendimi izlemeyi derinleştiriyorum
Yaşamı karanlıkta bir iz gibi yaşamak istemiyorum
Yaşam ışıklarıyla parıldayarak etrafa ışık saçmalı
Her söz, her eylem, donuk resimler üzerine açmalı
Küçücük fidanların büyüdüğü gibi büyümeli çoğalmalı
Arkadaş canlısı ne çok varlık var şu hayatta görsem
Ne çok söz var anlamlı, derin, düşündüren bilsem

Karanlığı ışığa, ışığı karanlığa çeviren zaman hayatımda
Seyrüsefer gezgin dolaşıyor tüm düşlerimde, ufuklarımda
Bir garip vatandaş olmanın dışında hayallerim yarına
Yarınlar benim biliyorum, kırlarda, dağlarda, ovalarda
Uçan kuşların kanatlarına binmiş dolaşıyor havalarda
Gizem gizliliklerinden perişan çıkmış ortaya aydınlıkta
Karafatmalar dolaşmıyor artık, insanlığın aydınlık baharında
Kara kediler dolaştırıyorlar çıkarcılar görüyor musun aramızda
İnsanlık söylemleri, barış, aydınlık, sevgi, saygı adına
Elleri silahlı, kanlı, canavarların sırıtkan bakışları arasında
Gün kolay değil, yaşamayı yarınlara bağlayan zamanlarda
Yaşamak iki dudak arası, ani vurgunların sürpriz karşılaşmasında
Ama ben yine umutluyum, bugün, yarın, ölüm sonrasında
İnsanlık adına, insanlığa aykırı düşlerim yok, aklımda hayatımda

Ruhumun derinliklerinde öğrendiğim kinler, öfkeler var
Durmadan körüklüyorlar duygularımı, dünya sanki dar
Günler, haftalar, aylar, yıllar, su gibi akarak çağlıyorlar
Zaman geçip gidiyor, sorarım kendime sırada neler var
Bir ateş ucunda tutuşan nice hayatlar, insanlığa zarar
Sorarım insanlık için kurulan düşlerde niye kan var?
Niçin özgürlükler adına, sokaklarda akıtılıyor kanlar?

Mevsim kış, ortalıkta soğuklar, arkasından bahar
Güneş bulutlar arkasında saklı, yarına parlak doğar

04.01.2010 - İzmir