Nasıl bir şeydir?
Hiç düşündüm mü?
Hiç düşündük mü?
Söylemimizi değiştiren
Ümitlerimizi söndüren
Aklımız durmuş
Kalbimiz kurumuş
Gözlerimiz fersiz
Kulaklarımız sessiz
Dillerimiz kelimesiz
Gözüm bakar görmez
Göz göze isabet etmez
Artık sevgi susmuştur
Artık nefret susmuştur
Çıt çıkmıyor
Rüzgar esmiyor
Yaprak kımıldamıyor
Bir sessizlik ki
Sesi yırtarcasına sakin
Derinlerden bir ses ki
Bütün seslerden etkin
İki yabancı
Sanki hiç tanışmamış
İki insan
Sanki hiç karşılaşmamış
Selam bile
Çoktan arada kalmamış
Sevgiden umudu kesmek
Nasıl bir şeydir bilir miyim?
Böyle bir şey mi?
Sessiz, sakin, derinden
Sonra bir fırtına
Büyük bir patlama
Her şey anafor, alabora
Sitemler tavana vurmuş
Hesaplaşma ortaya konmuş
Kalbin içinde büyük kanama
Sözlerin içinde büyük kınama
Gözlerden şimşekler çakma
Nefretin, kinin bini bin para
Ve insanlık koyulur kenara
Hesaplar ana, barışlar sona
Göz, dil, kulak, el ne varsa?
Savaş kusar sürekli insanlara
Umutların kesiliverdi anlarda
Umudun tükendiği an
Yaşamın bittiği / biteceği an
Bir acı, pişmanlık arkada kalan
04.05.2008 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 4.6.2008 00:26:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bir insan için umudu kesmek yaşamının sonlandığı andır.
Bir toplum için umudu kesmek, 'bu düzen böyle gelmiş böyle gider' tekerlemesiyle artık her şeye boşvermişliktir.
Kaderci, arabesk takılmak artık umutların tükendiği andır.
Anlamlı çalışmanızı kutluyorum.
Baki selam......
TÜM YORUMLAR (41)