Özgürlük
Bulut üstünde kanat çırpıyor
Kölelik
Yeryüzünde kol geziyor
Karışmış simgeler kavramlar
Birbirlerine riyakârca bakıyor
Aşk tende eridi yok oldu
Rüzgâr saçlar arasında yoruldu
Gözümün çıktığı yerlerde
Kalbim küt küt gümlerken
Sağ yanım kendine vuruldu
Ey umudum
Kargaları izleme
Düşünden ne kalır geriye?
Diller sarkık çene altı
Bakışlar vurgun şuuraltı
Parmaklarım değer her yere
Kolum uzun, kesecek nerede?
Kalem emekliye ayrıldı
Fikir silahşorsuz kaldı
Arım, arlıca söze takılı
Herkes dürüst namert nerede?
Güzellik,
Ayda, güneşte, yıldızda
Çiçekte, rüzgârla fısıltıda
Yansıyor çarpık suratlara
Kelam hoş geliyor kulağa
Boyarım suratları elimde boya
Allı, yeşilli, kırmızılı hovarda
Aydınlığa ışık olan karanlıkla
03.05.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 3.5.2009 00:07:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
Bulut üstünde kanat çırpıyor ...
Biz, şiiri karnımız doysun diye değil ruhumuzu doyursun diye yazdık. Zira “tüm meslekler yıpratır ama şairlik müstesna” der eskiler. Çünkü duyarlı bir şair midesi/hazları/kapital emtiaların albenisi için değil, kendisinin ve tüm yaralı/örselenmiş/ötekileştirilmiş ruhların sağaltılması, yüceltilmesi ve aydınlatılması için çalışır, çalışmalıdır…
Şiir kalesinin soylu duvarları öyle ince ve öyle özenle döşenmelidir ki, tuğlalardan herhangi birinin çekilip alınmasıyla duvarın yıkılması nasıl kaçınılmaz ise, mısralardan birinin şiirin tam ortasından çekilip alınması ile de şiir/eser öylece bozulmalıdır. Güçlü, y/etkin ve olgun bir şiirin altın kuralıdır bu.
Şair kendini savunmaz, şiiri savunur. Kelamın büyüsünü ustaca bir kurguyla kullanmak ve oluşturulan kelimeler kuyusundan gelecek kuşaklara/ardıllara içilebilecek arı-duru- buzul sulardan avuç içi kadar bile olsa sunabilmek gayesiyle çırpınmaktır. Harflerin sarraflığıdır belki, bulutlardan süt sağmaktır birazda..
selamlarımla
tam puan
TÜM YORUMLAR (21)