Şiirler yazdım kavak yellerine
Yaz, kış, bahar mevsimlerinde
Yapraklarını dökerken yollara
Şıvgınlar verirken baharlara
Sular yürür gövdeden doruklara
Doruklar yükselirken mavi bulutlara
Kavak yellerimi dizerim mısralara
Bir deli rüzgar eser, gönlüm fırtına
Aklım üretimde umudun aydınlığına
Seyreyledim baktım hayata
Bu gün karanlık aydınlık yarınlara
İnsan güvenirken bilgiye
Dönüşmüş teknoloji çöplüğüne
Duygular soyuttan somuta yürüyüşte
İnsanlık öldürülmüş yaşasın bencilliklere
Hey dogma hani nerdesin?
Nerede damgalarla damgaladığın düşlerin
Dogmalar yıkılırken çağımızda
Yeni dogmalar türetildi insanlık aşkına
Donuk yüzlerden, mekanik sesler çıkarken
“Biz duygularla düşünmeyiz derken”
Habersiz kalırız insanlık değerlerinden
Şair depreştirme duygularını
Unutma, çağ mekanik akıl çağı
Hani nerede bilimsel verilerin
Çağ atlatan teori ve hipotezlerin
Çığırtkan duygularım kavak yellerinde
Estirir oraya buraya, çağlar atlamış bana ne?
Hey akıl, bilimsel mi kalbimi dinlemem
Var mı kalbimin verileri bilimselinden
Kavak yellerim esince alabora düşlerimden
Söyle bilimsel teoriler, hipotezler çıkar mı ilkelerinden?
Bilirim kanunsuz eser benim kavak yellerim
Haydi, söyle bana, varsa bilimsel bir diyeceğin
06.11.2009 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 6.11.2009 00:16:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
TÜM YORUMLAR (24)