Gül açınca
Tomurcukluktan çıkar
Bütün rengi ortada
Etrafa kokularını saçar
Suskun insan
Tomurcuk gibidir sanki
Konuşması, yaşaması açmaktır gül gibi
İçindeki tüm renkler çıkar ortaya
Siyah, beyaz, kırmızı, yeşil, turuncu ne varsa
İyi, güzel, doğru ve yanlışlarıyla
Gülücükler atar etrafına
Engeldir irade doğalın önüne
Aklın oynattığı düşleriyle
Kalbine kini, öfkeyi düşürdükçe
Sevgiden uzaktır sözüne eylemine
Destektir irade doğalın özüne
Aklın mimarı olduğu düşünceyle
Yön bulup geliştiği vahiyle
Kalbine sevgiyi, saygıyı düşürdükçe
Paylaşımlar yayılır etrafa gülce
12.01.2010 - İzmir
Mehmet ÇobanKayıt Tarihi : 12.1.2010 00:14:00
Şiiri Değerlendir
© Bu şiirin her türlü telif hakkı şairin kendisine ve / veya temsilcilerine aittir.
USTA KALEMİNİZDEN ÇOK MANİDAR BİR MANZUME OKUDUM.
KALEMİNİZ DAİM OLSUN.
TAM PUAN+LİSTEM.
SELAM VE DUALARIMLA..
Saygılarımla
Mehmet Çobanoğlu
Şairin sevgi deresinin yatağını temizleme çabaları...
Ve şiir... Yüreğinize sağlık!
TÜM YORUMLAR (22)