SANTEK - Eritiyorum... Şiiri - Mehmet Çoban

Gelecek
Yavaşça üzerime gelirken

Geçmiş
Hızla benden uzaklaşıyordu

Görsel efektifimde
Gelecek yavaş gelirken
Geçmiş hızla giderken

Zaman seyrinde
Gelecek ve geçmişin seyri
Aynı hızlılıkta devam ediyordu

Bir an düşündüm
Geleceğe gelme desem
Geleceğin gelmesini durdurabilirsem
Geçmiş benden hızla uzaklaşır mıydı?

Anı durduramamanın acısını
Geçmişe ağıtlı gözlerle bakarken
Gelecekteki güzel günleri düşlerken
Bilgimde, bilimcimde yaşıyordum

Zaman yaratılmış
Bilgi, bilinç, duygu ve düşüncelerin
En acımasız varlığı

Beni,
Dişlilerinin arasına aldığın
O malum yaratıldığım günden beri
Dünya, dünya ötesi mekânlardan
Dünya, dünya ötesi zamanlardan
Seyrüseferdeyim farkına varmadan

Ey geçmiş
Ey gelecek
Ey zaman

Kelimelere sığdıramadığım
Bazen sığdırdım zannettiğim
Felsefi duygu ve düşüncelerin
İnancımla pekişirken eşitlenen
Var oluş kavgamın sancısı

Seni yok edemediğim müddetçe
Tanrı bana izin verdiği sürece
Var oluşuma devam edeceğim

Her bir anının görevimde
Her bir anının sorumluluğunda
Bilgi, bilinç ve inancımla
Kendimi zaman yolculuğunda
Zamanı kendimde eritiyorum

09.09.2007 - İzmir